IN MEMORIAM
Joe Cattini (1923-2023)
Op 18 april 2023 is Joe op 100-jarige leeftijd overleden in zijn woonplaats in Engeland.
Drager van de Legion D’Honneur & ere-burger van de stad Eindhoven.
In januari 2023 bracht de Stichting 18 september een bezoek aan Joe op zijn 100ste verjaardag, wij mochten hem verblijden met de Joe Cattini Local Hero Award en het ereburgerschap van de gemeente Eindhoven.
Joe Cattini landde op D-day, 6 juni 1944, op Gold Beach in Normandië. In zijn rol als chauffeur van een munitie vrachtwagen reed hij met de troepen mee om hen te voorzien van de benodigde voorraden.
Na D-Day (6 juni 1944) ging Joe via Parijs naar Antwerpen en vervolgens door naar Operation Market Garden (Eindhoven, Veghel, Nijmegen).
Op 18 september was Joe in Eindhoven om onze stad te bevrijden.
In december 1944, rond Kerst, werd Joe opgeroepen om de vastzittende Amerikanen in de Ardennen te helpen.
Na het Ardennenoffensief ging Joe terug naar Nijmegen en vandaar uit richting Duitsland met Operation Veritable (Battle of the Reichswald) hier kwam zijn beste vriend om het leven.
Vandaar uit trok Joe verder richting Bremen waar de oorlog voor Joe eindigde.
In 2016 ontving hij van de Franse president de Legion D’Honneur, de hoogste Franse onderscheiding, voor zijn inzet tijdens D-Day.
In januari 2023 ontving Joe Cattini het ereburgerschap uit handen van burgemeester Dijsselbloem van Eindhoven.
Bij de jaarlijkse herdenking van de bevrijding van Eindhoven haalde Joe samen met zijn makkers Ken Thiis en Bill Pendell veel voldoening bij het bezoek aan middelbare scholen. Daar hingen de leerlingen aan hun lippen. ,,’Als je jong bent, denk je dat oorlog een spel is. Iets waar je om kunt lachen. Oorlog is iets serieus. Het heeft effect op iedereen!’.”
Wij wensen zijn familie en vrienden heel veel sterkte met dit enorme verlies.
Frans Heesterbeek (1930-2022)
Op 92-jarige leeftijd is op 06-12-2022 Eindhovenaar Frans Heesterbeek overleden. In 1974 komt Frans Heesterbeek in Eindhoven wonen vanwege zijn werk bij Philips. In dat jaar werd de stad verrijkt met een nieuwe inwoner met een heel groot hart voor de gemeenschap. De heer Heesterbeek is enorm veel gaan betekenen voor onder andere de wijkverenigingen, de wijkgebouwen, het Oranje Comité, Stichting 18 september, de parochie, Sinterklaasactiviteiten, stichting Dienstverlening Welzijnswerk en de Kamer van Koophandel. Frans was in het verleden vele jaren betrokken als bestuurslid van de Stichting 18 September.
Wij wensen zijn familie en vrienden heel veel sterkte met dit enorme verlies.
Jan van Schagen (1940-2022)
Op 82-jarige leeftijd is op 03-12-2022 Nuenenaar Jan van Schagen overleden. De schrijver en oud-journalist, bekend van zijn publicaties over Eindhoven, leed aan longfibrose. Het was zijn wens om de publicatie van zijn laatste boek 50 x Eindhoven nog mee te maken. Dat is gelukt: vlak voor zijn overlijden kreeg Van Schagen het fotoboek op zijn sterfbed onder ogen. Jan was in het verleden nauw betrokken bij onze stichting en auteur van het boek Remember September wat in 2014 werd uitgebracht rondom de 70-jarige herdenking van onze bevrijding.
Wij wensen zijn familie en vrienden heel veel sterkte met dit enorme verlies.
Serge Lievens (1944-2022)
Serge is vele jaren actief lid geweest van het Comité France-Hollande. Hij was de kartrekker achter de jaarlijkse wielerwedstrijd in Bayeux, de Ronde de Bayeux, wat ieder jaar een mooie wedstrijd tussen onze Franse vrienden en de wielrenners uit Eindhoven is. Daarnaast was hij een zeer actief lid in het comité in Bayeux. Dankzij zijn tomeloze inzet is de relatie tussen de Stichting 18 September, de gemeente Eindhoven en de gemeente Bayeux uitgegroeid tot een ware vriendschap.
Zijn betrokkenheid en zijn hartelijkheid zullen wij nimmer vergeten.
Wij wensen zijn lieve vrouw Adélaïde, dochter Mathilde, zijn familie en vrienden heel veel sterkte met dit enorme verlies.
Raymond van de Wouw (1964-2021)
Raymond zette zich ruim zeventien jaar in voor de Stichting 18 september. In 2003 werd hij secretaris en sinds 2012 was hij voorzitter van deze Stichting, die onder zijn leiding stevig aan de weg heeft getimmerd en het als haar morele plicht ziet ons allen – maar met name ook de jongeren – te laten inzien dat vrijheid niet vanzelfsprekend is. Zijn drive was bijzonder groot. Hij bouwde een netwerk op in binnen- en buitenland en bezocht herdenkingen en plechtigheden in Bayeux, Kamp Vught, Margraten, Wageningen, Auschwitz en tal van andere plaatsen. De band met Bayeux veranderde mede onder zijn leiding naar een hechte vriendschapsband.
Vanaf 2019 was Raymond nog betrokken als ere-voorzitter.
Gerrit Abelskamp (1930-2021)
Hedenochtend, 5 februari 2021, ontvingen wij het droevige bericht dat Gerrit Abelskamp (4 augustus 1930), vriend, sporter, chef d’equipe en oud-bestuurslid van de Stichting 18 September op 90-jarige leeftijd is overleden.
Gerrit was vanaf het eerste uur betrokken als hardloper om het bevrijdingsvuur in de stad Bayeux op te halen. In latere jaren was Gerrit, tot op hoge leeftijd, betrokken als chef d’equipe voor de wielrenners en als bestuurslid van de stichting.
De verdiensten van Gerrit werden zowel in eigen land als in Frankrijk en België zeer gewaardeerd. Een aantal jaren geleden werd hij benoemd tot lid in de orde van Oranje-Nassau en in 2001 tot ereburger van Bayeux. Daarnaast is hij ereburger van Tienen en drager van de gouden speld van de Stichting 18 September.
Wij gaan een ware vriend en sportman missen.
Wij wensen de familie en vrienden heel veel sterkte met dit verlies.
Denys Hunter (1924-2020)
Hij overleed afgelopen vrijdag 14 februari 2020 in een ziekenhuis in Southhampton, op 95-jarige leeftijd. Hij was onderdeel van het 86ste Hertfordshire Yeomanry Fields Regiment van de Britse strijdkrachten, die werden ingezet voor Operatie Market Garden.
In 1944 landde hij tijdens D-Day op de stranden van Normandië, om vervolgens op te rukken naar het noorden en onder meer België en het zuiden van Nederland te bevrijden van de Duitse bezetter. Hunter was er dus ook bij toen de geallieerden Valkenswaard, Eindhoven en vervolgens Son en Breugel bevrijdden. In de vroege ochtend van 18 september zat hij op één van de Britse legervoertuigen, toen die op de Aalsterweg de stad binnenreden. Het jaar erop maakte Hunter ook de bevrijding van concentratiekamp Bergen Belsen mee. Over die ervaring wilde hij nauwelijks iets kwijt. “You could smell Belsen a mile away”, zei hij erover.
De groep veteranen die in 1944 bij de bevrijding van de regio was, wordt steeds kleiner. De Brit Joe Cattini en de Amerikaan Armando Marquez bezochten Eindhoven vorig jaar nog, tijdens de vieringen rond 75 jaar vrijheid. Zij zijn verbonden aan de Eindhovense stichting 18 September. Dat was Hunter ook. Omdat zijn gezondheid broos was, kon hij de laatste jaren niet aanwezig zijn bij alle herdenkingen in de regio.
Bill Pendell (1921-2018)
De Britse oorlogsveteraan Bill Pendell is zaterdag 1 december 2018 overleden. Hij was de laatste jaren vaste gast bij de herdenking van de bevrijding van Eindhoven..
Twee weken eerder bracht de Stichting 18 september, Pendell op zijn 97ste verjaardag nog een postzak met honderden kaarten, brieven en kindertekeningen. Van Dijk werd gisterochtend gebeld door Pendells dochter. De afgelopen week was de veteraan ‘wat zwakjes’. Hij werd opgenomen in het ziekenhuis en is daar overleden.
Bill Pendell landde op D-day, 6 juni 1944, op Gold Beach in Normandië. In zijn rol als verkenner reed hij in een pantserwagen steeds voor de troepen uit om vijandelijke stellingen en bewegingen in kaart te brengen, weet Van Dijk. Met gezag had hij het moeilijk. Desondanks was Bill een uitstekend militair.
Pendell vertelde ruim zeventig jaar later dat hij vrijwel altijd alleen was. ,,Hij had een stengun als bewapening. Maar die kon hij bijna nooit gebruiken, want dan zou hij zijn positie verraden.” Vanuit Nijmegen belandde hij uiteindelijk in Eindhoven. Later beschermde hij in de Ardennen bruggen die de Duitse opmars moesten stoppen. Zijn divisie trok uiteindelijk naar het noorden van Duitsland, waar die divisie op 15 april 1945 het concentratiekamp Bergen-Belsen bevrijdde. Over wat hij daar te zien kreeg, wilde Pendell niet praten.
In juni 1945 kreeg hij de Military Medal voor zijn moedige optreden in gevechtssituaties. Daarnaast kreeg hij in 2016 het Legion d’Honneur van de Franse president, de hoogste onderscheiding die een buitenlander in Frankrijk kan ontvangen.
Bij de jaarlijkse herdenking van de bevrijding van Eindhoven haalde Pendell samen met zijn makkers Ken Thiis en Joe Cattini veel voldoening bij het bezoek aan middelbare scholen. Daar hingen de leerlingen aan hun lippen. ,,’Ik ben nooit een echte soldaat geweest!’ zei hij dan”, ,, ‘Niemand heeft me ooit verteld wat ik moest doen. Ik ben een gewone kerel, een metselaar’.”
Ken Thiis (1924-2018)
Veteraan Ken Thiis was ieder jaar op 18 september nog in Eindhoven te vinden. Hij overleed op 93 jarige leeftijd.
Ken Thiis was 20,5 jaar toen hij met het 8ste bataljon van het Middlesex Regiment, een ‘Machine Gun Batallion’ , in Normandië in juni 1944 voet aan wal zette.
Voor hem zouden de oorlogshandelingen in Noord-Duitsland eindigen, toen de Duitsers zich al hadden overgegeven. “Wij lagen ergens in Noord-Duitsland in positie. Een Duitse boer was bezig om gier over zijn land uit te rijden. Maar dat deed hij pas wanneer hij wist dat de wind onze kant op blies. Ik waarschuwde de man om dat niet nog eens te doen. Maar hij deed het toch. Toen schoot ik met mijn bren (een volautomatische lichte mitrailleur) de tank lek en leeg. De boer was ontzettend kwaad. ‘Ik had het je toch gezegd”, voegde Ken de boer toe. “I warn only once” (‘Ik waarschuw maar één keer.”).
Over de oorlogshandelingen waarbij hij betrokken was, wil hij niet zoveel kwijt. Oorlog is verschrikkelijk. “Je moet ook alles doen om een oorlog te vermijden. Maar als dat niet meer kan, en de vrijheid staat op het spel, dan heb je geen keus meer. Dan moet je vechten.”
Maar één verhaal over zijn oorlogstijd wil hij nog wel kwijt. Wanneer hij in maart 1945 met zijn eenheid de Rijn over moet steken, vraagt zijn commandant hem om achter in de jeep plaats te nemen. “Die had ergens een mandoline opgeduikeld. Vraag me niet hoe hij er aan kwam. Of ik die kon bespelen wilde hij weten. Alleen gitaar, antwoordde ik. Dan kun je ook mandoline, besliste de commandant. Spelen. En zo, onder een hels kabaal van geweer en machinegeweervuur, reden we over de pas gelegde brug de Rijn over.
Ken meldde zich vrijwillig bij het leger toen de oorlog uitbrak. Aanvankelijk werd hij afgewezen omdat hij te jong was. Later kwam hij bij het Cheshire Regiment tot 1941. Daarna, tot 1947 in het Middlesex Regiment. Waarom hij zich indertijd vrijwillig meldde? “We had no choice. There was a war going on.”
Toen Ken Thiis het leger in 1947 verliet werkte hij als leerling technicus zes weken lang op een scheepswerf. Maar dat beviel uiteindelijk niet. Zijn roeping werd de muziek. Jarenlang trok hij door Noord en West-Engeland met een muzikale show waarbij hij gitaar speelde, zong en grapjes maakte. Zijn eigenlijke baan, waarmee hij in zijn levensonderhoud voorzag, was bij Shell UK. “Daar heb ik 30,5 jaar met veel plezier gewerkt.”
En om nog even op de muziek terug te komen. The Beatles zag hij opkomen en uiteenvallen. Wat hij van hun muziek vond? “They ruined the guitar.”
